Tradycyjnie w pierwszy tydzień po Wielkano­cy odbyło się spotkanie „Emaus” w Nysie. Po raz kolejny nie udało mi się pojechać. Nie byłem również nigdy na „Na­zarecie” w Pieniężnie. Wiele lat spędziłem poza Polską Prowin­cją i jakoś wcześniej umknęło mi, że są to spotkania w ramach formacji permanentnej dla wszystkich chętnych w ślubach wieczystych. – Te spotkania nie różnią się niczym od rekolekcji lub dnia skupienia – usłyszałem od jednego współbrata, który był już na poprzednich i wybierał się również do Nysy. – Każde­go dnia są wykłady, konferencje i wspólna modlitwa – dodał tro­chę niezadowolony, jakby spo­dziewał się czegoś innego. Te­matem […]

Dzisiaj politycy często powtarzają frazesy na temat ekonomii. Do najbardziej typowych należy ten, że bogaci są coraz bardziej bogaci, ponieważ biedni są coraz biedniejsi. Na tej podstawie usprawiedliwiają centralną redystrybucję dochodów, polegającą na sięganiu do kieszeni podatników, aby wyrównywać szanse obywateli w imię sprawiedliwości społecznej. Ten sposób rozumowania oparty jest na fałszywym stereotypie sumy zerowej. Klasyczna ekonomia podpowiada nam, że wymiana handlowa nie jest nigdy grą o sumie zerowej, w której zysk jednej strony oznacza stratę drugiej. Każda wymiana jest grą o sumie dodatniej, w której zyskują obie strony, gdyż w przeciwnym wypadku na wolnym rynku nigdy nie doszłoby do […]

Przed wyjazdem na sympo­zjum z okazji 100. rocz­nicy urodzin o. Mariana Żelazka SVD (+2006) wybrałem się na film Ignacy Loyola w reżyse­rii Paula Dya. Mając go świeżo w pamięci, przez pryzmat we­wnętrznej przemiany autora Ćwiczeń duchowych, słucha­łem w Poznaniu wykładów na temat Ojca trędowatych z Puri. Większość zwracała uwagę na posługę wśród chorych, jako ukoronowanie jego misjonar­skiego życia. Ktoś postronny mógłby wyjść z sympozjum z przekonaniem, że teraz misje nie polegają już na głoszeniu wia­ry i nawoływaniu do nawrócenia. Prof. Adam Biela (KUL) przedstawiał sylwetkę psycho­logiczną o. Żelazka. Pokazał zdjęcie, na którym Ojciec trędowatych, dotyka bez rękawi­czek gołych ran swoich […]

Będąc w Zambii, chciałem zbudować przedszkole dla przyszłych przedsiębior­ców. Pomysł był dobry, ale nie miałem pieniędzy. Widziałem na innych misjach wolontariuszy i pomyślałem, że przy pomocy takich młodych ludzi mógłbym tego dzieła dokonać. Razem z moimi znajomymi z ASBIRO (Alternatywna Szkoła Biznesu i Rozwoju Osobowego) zaczę­liśmy szukać chętnych do wy­jazdu do slumsów na obrzeżach Lusaki. Zrobiliśmy kosztorys ta­kiego wyjazdu i na stronie inter­netowej ukazało się ogłoszenie. – Czy twoi wolontariusze narzekają na jedzenie? – zapy­tała mnie jedna z polskich mi­sjonarek w Lusace. – Nie. Sami kupują sobie jedzenie i gotu­ją – odpowiedziałem. Dopiero wtedy dowiedziałem się, że mi­sjonarze dają wolontariuszom […]